Het lam

Op het Godslam rust mijn ziele…

Wie het zuidduitse dorp Werden bezoekt, moet eens gaan kijken naar de gevel van de dorpskerk. Daar zal hij boven de deur een gebeeldhouwd lam zien.

Eens was op het dak van deze kerk een leidekker aan ’t werk, toen de haak van zijn ladder losschoot. De man viel achterover naar beneden en zou zeker dood geweest zijn, wanneer niet juist op het kerkplein een herder met zijn kudde schapen voorbijgetrokken was. De leidekker kwam niet op de harde straatstenen terecht, maar op een lam. Het dier was op slag dood, maar de man bleef ongedeerd. Het lam stierf om de man te redden.

Onder het beeldhouwwerk in de gevel van de kerk staan de woorden: Zie, het Lam Gods! Ja, Hij, de Zoon van God werd vrijwillig het Lam van God. Hij ging in de dood om ieder van de dood te redden die op Hem vertrouwt en in Hem rust. Straks zal in de hemel het nieuwe lied worden gezongen ter ere van het Lam dat geslacht is en de Zijnen voor God gekocht heeft met zijn bloed. Daar zal Hem de eer, de heerlijkheid, de lof en aanbidding worden toegebracht door al Zijn verlosten tot in eeuwigheid. (Openb. 5)

Jaren later passeerde Julius von Poseck deze kerk en vroeg naar de verklaring van dat gebeeldhouwde lam. Hij hoorde het verhaal van het lam dat stierf. Hij kende de Heere Jezus Christus al jaren lang als zijn persoonlijke Verlosser, maar de geschiedenis van de leidekker en het lam ontroerde hem en hij stortte zijn hart uit in de woorden:

Op het Godslam rust mijn ziele,

vol bewond’ring bidt zij aan;

alle, alle mijne zonden

heeft Zijn zoenbloed weggedaan.

Zalig rustoord, zoete vrede

vult mijn hart en blijft het bij.

Hij, in wie God Zelf kan rusten

is het rustpunt ook voor mij.

Ruste vond hier mijn geweten,

want Zijn bloed, o heilfontein,

heeft van alle mijne zonden

mij gewassen, blank en rein.

Met de vrede Gods in ’t harte

ga ik hier door smart en strijd;

eeuw’ge rust vind ik daarboven

In des Godslams heerlijkheid.

Daar zal Hem mijn oog aanschouwen,

Hem, wiens liefde mij verkwikt;

Hem, wiens trouw mij hier geleidde,

wiens genâ mij heil beschikt.

Daar bezingen Zijne liefde

duurgekochten door Zijn bloed;

daar is Sions zaal’ge ruste,

’t eindloos loflied, ’t eeuwig goed.

Bron: debijbelvoorjou